ค้นหาหมวดอักษร ต

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ติณ, ติณ– '

  ติณ, ติณ–  หมายถึง [ติน, ตินะ–, ตินนะ–] น. หญ้า. (ป.).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ติณ, ติณ–

  [ติน, ตินะ–, ตินนะ–] น. หญ้า. (ป.).

• ติณชาติ

  น. หญ้า, พืชจําพวกหญ้า.

• ติด ๑

  ก. อาการที่ข้องอยู่ เช่น ติดอยู่ในโลก ติดอยู่ในกิเลส;ประดับ เช่น ติดเหรียญ ติดตรา เอาดอกไม้ติดผม;แนบอยู่ เช่น เนื้อติดมัน เนื้อติดกระดูก; ทําให้เกิดขัดอยู่หรือข้องอยู่จนไม่อาจให้เคลื่อนไปได้ เช่น ติดขบวนแห่ ติดไฟแดง ติดฝน; ชอบอย่างขาดไม่ได้ เช่น ติดบุหรี่ติดฝิ่น; อาศัยไปด้วยหรือมาด้วย เช่น ติดรถไปด้วย;ผนึก เช่น ติดแสตมป์ ติดประกาศ ติดกาว; จุด เช่น ติดไฟ ติดตะเกียง ติดเตาฟู่; ต่อเนื่องอย่างใกล้ชิด เช่น ห้องติดกัน; ได้รับเชื้อโรค เช่น ติดหิด; คงอยู่หรือทําให้คงอยู่เช่น สีติดเสื้อ เสื้อติดสี; ไม่ร่วง, ไม่หลุด, (ใช้แก่ผลไม้) เช่นมะม่วงปีนี้ติดมาก; อยู่ในที่คุมขัง เช่น ติดคุก ติดตะราง;กักบริเวณ เช่น ติดสนม; คล้าย, ใกล้ข้าง, เช่น หน้าตาติดไปทางพ่อ; (ปาก) มีหนี้สินติดค้างกันอยู่ เช่น ติดเงิน.

• ติดกระดุม

  ก. เย็บลูกกระดุมติดกับเสื้อผ้า, กลัดลูกกระดุม.

• ติดกัณฑ์เทศน์

  ก. เอาเงินติดเทียนบูชากัณฑ์เทศน์, เอาเงินหรือสิ่งของบูชาธรรมเนื่องในการเทศน์.

• ติดเก้ง

  ก. อาการสมจรของสุนัขซึ่งกําลังติดกัน, ติดเต้งหรือ ติดเป้ง ก็ว่า.

• ติดขัด

  ก. ขัดข้อง.